Jeremiah Givens – beter bekend als rapper JGivens – suggereert dat je hem ziet als ‘de favoriete rapper van je favoriete rapper’. Zijn suggestie komt met een knipoog, maar toch: hij meent het.
Givens, inmiddels een ervaren emcee, is de afgelopen tien jaar een belangrijke rapper geweest in het nichegenre van christelijke hiphop (CHH). Muzikaal staat Givens bekend om zijn vlotte en sporadische levering, zijn lyrische woordspelingen en zijn bereidheid om zijn leven transparant te delen via de mic. Maar tijdens het begin van zijn carrière waren er delen van zijn leven die hij verborgen moest houden.
“Ik kon het aan niemand vertellen. Het duurde al lang voordat ik het tegen mijzelf kon zeggen, om het hardop te zeggen’, vertelt Givens. “Ik wist wat ik deed, maar om echt in de spiegel te kijken, of zelfs maar te zeggen ‘ik ben homo’, dat was een groot ding voor me.” Nu, na het vieren van zijn vijfde Pride Month sinds zijn coming-out, denkt Givens na over zijn legacy als de ‘eerste openlijk homoseksuele christelijke rapper’.
Doorbraak
El V. Envy, het eerste officiële album van Givens, werd goed ontvangen en bevestigde Givens’ doorbraak als een van de populairste rappers in CHH. Het leverde hem een plek op in de “2013 Freshman Class” van Rapzilla.com, een populaire website gewijd aan CHH. Enkele maanden na de release van het album tekende hij bij Humble Beast, een vooraanstaand label in het genre.
Na het uitbrengen van het album Fly Exam onder Humble Beast, verliet Givens het label, maar zijn ster bleef rijzen. Hij belandde op Lecrae’s Church Clothes 3, die debuteerde op nummer 1 in de Billboard Rap/Hip-Hop Albumlijst. In 2016 begon hij zich open te stellen voor zijn familie en vrienden over alle dingen die hij niet expliciet met hen had gedeeld. Zijn leven was naar eigen zeggen aan het ontrafelen. Hij was verslaafd aan drugs, hiv-positief en homoseksueel. Daarnaast was zijn mentor Jason Petty, beter bekend als rapper/dichter Propaganda, een van de eersten die zijn verhaal te horen kreeg. In één gesprek vertelde Givens hem alles.
“Prop[aganda] had maar weinig tijd om veel te verwerken, maar stelde zich zo op waardoor ik zag hoe cool hij eigenlijk voor mij was. En wat voor type man hij is,” zegt Givens. “Hij stotterde geen moment… Hij deed alles om me te helpen om met mijn situatie om te gaan.”
‘Officieel uit de kast’
Toen hij in zijn persoonlijke leven uit de kast kwam, overwoog Givens om in een open brief ‘professioneel’ uit de kast te komen. Een vriend en medewerker, Christian Padron, complimenteerde de brief die Givens schreef, maar overtuigde hem ervan dat als de brief niet voor zijn eigen bestwil was, hij het aan niemand verschuldigd was. Dus in plaats van een formele aankondiging, kwam Givens twee jaar later “officieel uit de kast”, in een antwoord op een tweet waarin direct werd gevraagd of hij homo was. De nagalm was veel dramatischer dan de aankondiging.
Testen van grenzen
Christelijke hiphop wordt gedomineerd door het type mannelijkheid dat zowel in hiphop in het algemeen, als in het gereformeerde christendom in het bijzonder voorkomt. Deze bravoure draagt bij aan discussies over wie bij CHH hoort en wie niet. Sterren als Lecrae, Chance the Rapper en Kanye West, of praktisch iedereen die rapt over geloof, zijn onderworpen aan dit soort discussies. Zelfs rappers die de vraag proberen te vermijden, zijn niet vrijgesteld van het debat over de vraag of ze een ‘christelijke rapper’ zijn, of een ‘rapper die christen is’.
Dit geeft aan hoe veel fans van het genre hun muzikanten behandelen: ze debatteren, definiëren en ontslaan iedereen die geen onmetelijke standaard haalt voor het vertegenwoordigen van Christus in hiphop. De coming-out van Givens was een onbedoelde stresstest om te kijken of het genre ruimte had voor homoseksuele christenen.
Schokkende ervaring
Rapzilla stopte met over hem te schrijven (Givens wees de meeste mediaverzoeken in die periode af, maar de website heeft sinds zijn coming-out niets geschreven over zijn latere werk). Sommige artiesten bleven hem steunen, anderen wilden niet in het openbaar met hem samenwerken en anderen stopten zelfs helemaal met hem te praten.
“Die ervaring was erg schokkend”, zei Givens. “Ik had zo’n 60.000 volgers en die shit ging met [tienduizenden] omlaag en [het voelde als] ‘oh mijn God, ik verlies alles.'” Maar de blessings van het uit de kast komen wogen zwaarder dan de publieke opninie. Terwijl fans sneerden dat ze ‘voor hem zouden bidden’, was hij gezonder en gelukkiger dan toen hij in de kast zat.
Meer dan theologisch punt
Voor Propaganda bracht de coming-out van Givens een tegenstrijdigheid van wat hij dacht dat de Bijbel leerde, en wat hij in zijn vriend kon zien. “Nu is het niet alleen een theologisch punt, dit is mijn vriend”, zei Propaganda. “Ik moet rekening houden met wat er voor me is. En wat er nu voor me is, is deze man die ik ken, die ik bewonder, waar ik van hou, waar ik God’s geest in heb gezien”.
Toen JGivens in het openbaar naar buiten kwam, werd Propaganda vaak naar zijn mening gevraagd. Hierbij stelde hij echter harde grenzen, omdat hij “nooit wilde dat het verhaal was: wat vindt Prop van JGivens?'” Propaganda hoopt dat CHH-luisteraars zullen leren van Givens en de LGBTQ-mensen in hun leven beter gaan behandelen.
“Nu is hij gelukkiger dan ik hem ooit heb gezien; gezonder dan ik hem ooit heb gezien”, zegt Propaganda. “Ik hou van hem. Hoewel je nooit een mascotte van iemands leven wilt maken, hoop ik dat mensen – vooral tijdens Pride Month – in ieder geval gewoon kunnen luisteren.”
Toekomstmuziek
Op de vraag naar zijn toekomstige doelen en dromen, gaf Givens aan hij dat hij gewoon meer albums wil droppen. Zijn eerste project na zijn coming-out, 2019’s Domino, wijkt niet af van zijn eerdere materiaal, maar nu kan hij dezelfde onderwerpen nastreven – geloof, relaties, uitdagingen – met een nieuwe vrijheid.
“I wonder in tears / I’m crying now for queers,” rapt hij op de tweede track van het album. “Glad I rap? Can I raise a kid?” vraagt hij zijn luisteraars op een andere track. Tekstueel gezien hoeft Givens zijn seksualiteit niet langer te verbergen of verslaving te bespreken door middel van verduisterde taal. “Het zat altijd in mijn muziek, het was niet expliciet, maar… het waren smeekbeden om een soort hulp vanwege mijn depressie en omdat ik verslaafd was”, zegt Givens.
Spiritualiteit blijft duidelijk aanwezig op het album, ook al claimt Givens geen bepaalde labels meer. “Ik zou niet zeggen dat ik mijn geloof op dezelfde manier beleef als jaren daarvoor… het is geen missie voor mij”, zei Givens. “Het evangeliseren dat bij de oproep hoort om op deze manier over je geloof te gaan spreken en articuleren, dat doe ik niet meer zo veel. Ik ben teruggegaan naar de persoon die ik ben en altijd was.”
Bron: Sojo.net
Reageer