Wat moet ik nog zeggen over de 36-jarige Lecrae Moore? Alles is al eens geroepen. De man is ongekend populair wereldwijd en ook in Nederland bleek de Melkweg nauwelijks groot genoeg om al zijn fans onderdak te bieden. Kind aan huis bij Jimmy Fallon. Grote hiphopnamen als Saigon, Big K.R.I.T. en B.O.B. gingen de samenwerking reeds aan en voor een nieuw album zijn er geruchten dat we de crème de la crème uit de scene zoals Kendrick Lamar en Lupe Fiasco gaan terughoren met een bijdrage.
En ik? Als ventje van 18 riep ik ooit op een forum dat Lecrae op mijn lijstje stond van artiesten die ik nooit live hoefde te zien. In die tijd luisterde ik vooral underground hiphop. Binnen de christelijke hiphopscene had je destijds een underground movement met artiesten als Tunnel Rats, Scribbling Idiots, Deepspace 5 en Braille en aan de andere kant waren er de recht-voor-z’n-raap rappers als Lecrae, Cross Movement, Flame, R-Swift en Da T.R.U.T.H. Je raadt het al, liefhebbers van die eerste groep hadden niet veel met de muziek van laatstgenoemden. Commerciële beats waren voor ons uit den boze, rappers die 10x Jesus riepen op een track werden gezien als sellout. Altijd de same old flow, schreeuwerige backings, stereotype beats.
XNoizz meets Lecrae
Maar goed, je wordt ouder en een tikkie wijzer. Samen met Frenzy van Damascus begon ik een hiphop radioshow op EO Xnoizz. Luisteraars wilden natuurlijk niet alleen underground hiphop horen; langzaam maar zeker veranderde m’n smaak en kreeg ik meer waardering voor de Reach Records’ side of hiphop. Toen we in 2008 de kans kregen om naar Birmingham te vliegen en de gehele 116 Clique te interviewen (toen nog Lecrae, Trip Lee, Tedashii & Sho Baracka) grepen we die kans met beide handen aan. En wat bleek? De mannen, toen nog wat minder bekend, waren ontzettend relaxt in de omgang. Nu waarschijnlijk een no-go maar destijds was het nog mogelijk om een uurtje met ze te hangen en ouwehoeren backstage. Die avond veranderde mijn mindset: Lecrae stond by far nog niet in m’n lijstje met beste rappers maar als boegbeeld binnen de scene begon ik steeds meer waardering voor zijn game te krijgen.
Bruggenbouwer
Liefde voor zijn muziek kwam voor mij pas bij de release van Church Clothes I. Natuurlijk albums als Rebel en Rehab waren kwalitatief goed en al heel wat diverser dan As The Music Stops en Real Talk. Maar bij de release van deze tape hoorde ik voor het eerst een ‘Crae die variatie in zijn flow legde. Die rapte over verfijnde beats van jeugdhelden als 9th Wonder en Boi-1da. Die samenwerkte met Humble Beast en warempel niet voor die mannen onderdeed met zijn verse. Crazy stuff, Lecrae werd een gamechanger. Trok zich niets aan van haters die in elke driehoek een illuminati sign zagen. Hield zich niet bezig met holier-than-thou profeten die schreeuwden dat hij z’n geloof verloochende door samen te werken met seculiere cats. Lecrae liep niet weg voor zijn verantwoordelijkheid als boegbeeld, bouwde bruggen en bleef vooral zichzelf.
I heard some requests for #CC3. Now on @AppleMusic: https://t.co/yYu4A1Xd4K pic.twitter.com/QETaJmHylI
— Lecrae (@lecrae) January 15, 2016
En nu is daar Church Clothes III. Out-of-the-blue gelanceerd, zoals alleen de groten der aarde als Beyonce en U2 dat doen. Ik heb het album vandaag pas echt goed geluisterd, zo ontzettend nieuwsgierig was ik nou ook weer niet. Ook al waardeer ik de man en zijn muziek tegenwoordig, hij heeft al zo ontzettend veel stuff uitgebracht lately. Weet hij nog te verrassen? Goed, die front cover is wel classy. Producties van S1 (Kanye, Eminem) zijn meestal sick. En een legend als E-40 op de tracklist; inmiddels achter in de 40 en meestal niet vies van een potje vuilbekkerij? Toch maar eens goed luisteren dan…
‘Conscious hiphop’
Opener Freedom is heerlijk. Wat een sfeervolle productie. Gekraak en subtiele voice samples op de achtergrond, hard hittin’ drums en een heerlijk soulrefrein. Lecrae is flink op stoom, zoals wel vaker op de openers van zijn albums. Met deze agressieve, snelle flow vind ik z’n stem soms wat iel en nasaal maar eerlijk is eerlijk; de verses zijn hard. Second track Gangland is ook lekker. Eindbaas Propaganda dropt lyrical wisdom op de outro maar ‘Crae heeft ook het nodige te melden. Dat valt trouwens wel op: steeds vaker betreft de content sociale issues, zou zo onder het label ‘conscious hiphop’ kunnen vallen. Maar goed who cares about labeltjes anyway? Volgende track!
Deja Vu. Over een piano-driven beat kijkt Lecrae melanchisch terug op fases in zijn leven. Een beetje die Memory Lane vibe van Nas. Nooit gedacht dat ik zoiets nog eens over een ‘Crae track zou zeggen. Hard! De intro van Sidelines is onheilspellend, bijtend. Lecrae blijkt donders goed te weten hoe er over hem gesproken word. Mijmerend: ‘They say “Crae, you sold your soul, man” For real? Who bought it? “Let the Spirit take control, man” I don’t go nowhere without Him’. Duidelijke zaak, K-O voor de critici. Maar uh, waren die niet al eerder uit de ring gemept op een track als Rebel vs Gravity? Blijkbaar doet de kritiek hem toch wat meer dan aanvankelijk gedacht.
Old school legend
Is die kritiek terecht? Zijn die collabs met seculiere rappers gevaarlijk voor kids die daardoor met ‘wereldse muziek’ in aanraking komen? Tijd om daarover na te denken heb ik tijdens Cruisin’ (rustige laidback track) en It Is What It Is (note to self: volgende keer skippen deze, niet mijn straatje). Dan horen we zoals aangekondigd E-40 op een track. E-wie? Ga in een hoekje zitten en wees stil als je die naam niet kent. Kiddin:) Old school legend deze man. Maar heeft hij echt iets toe te voegen op deze track? Niet helemaal wat mij betreft. Hij klinkt alsof hij in een keurslijf wordt geperst waarin hij zich niet prettig voelt. De beat is ook wat zeurderig. In dit geval zie ik ook de meerwaarde van een grote seculiere naam niet zo. Daarentegen, als ik een track als Saigon & Lecrae – Best Thing That I Know hoor schieten de tranen bijna in m’n ogen. Omdat je juist daarin hoort hoe Lecrae zich kwetsbaar opstelt en als een mentor invloedrijke rappers steunt in hun zoektocht naar God. En ja, misschien komen luisteraars in shuffle modus dan ook garbage tracks tegen. Maar let’s get real, dat gebeurt op Spotify en YouTube ook wel zonder een feature van Lecrae. En uiteindelijk is ‘Crae niet verantwoordelijk voor waar wij wel of niet naar luisteren, dat is altijd nog aan onszelf (of vooruit: soms aan onze ouders;).
‘Voor de fijnproevers’
Volgend nummer Forever blijft ook niet heel erg hangen maar dat komt vooral omdat ik gretig vooruitkijk naar Misconceptions part 3. John Givez, JGivens en Jackie Perry Hill zijn verantwoordelijk voor de beste CHH platen van het afgelopen jaar. En nu met ‘Crae op een track; kan hij de lyricisten weer bijbenen zoals op de eerste Misconception delen? De beat is in ieder geval kneiterhard. De voice samples en claps doen wat denken aan Freedom van Pharrel. De drums beuken echter ongenadig hard door je speakers en het gejank van de sirenes zorgt ervoor dat de track allesbehalve pop-proof is. Voor de fijnproevers zullen we maar zeggen. Hier word ik enthousiast van! JGivens en Jackie Perry Hill maken de track kapot wat mij betreft. I’m rappin’ / Beneath it is Jesus reachin’ for actors / Living halle’, add the ‘lujah with the asterisk / Correction, then bury the body under the mattress / Livin’ my dream while you sleepin’ in different caskets. HALLO! Dat zijn bars hoor! Lecrae rapt zijn verse niet onverdienstelijk maar lijkt zijn plaats te kennen. Tussen deze lyricisten hoor ik vooral een liefhebber die zich optrekt aan het niveau en volgens mij zelf ook geniet.
Conclusie
Laatste track I Wouldn’t Know met labelgenoot KB doet me dan weer niet zoveel; tijd om over een conclusie na te denken. De Church Clothes serie is quality material, period. Gedurfd ook om aandacht en tijd te besteden aan dit soort minder toegankelijke projecten. Een dikke acht wat mij betreft. Blijft Lecrae bestand tegen de druk die op zijn schouders wordt gelegd? Kan hij zich als rapper nog verder ontwikkelen? Is hij nog steeds net zo unashamed als vroeger? Is er nog content die we niet al eerder gehoord hebben? Vragen die me eigenlijk niet zo bezighouden. Wat de man inmiddels heeft neergezet is een legacy. Wat daar nog aan toegevoegd gaat worden is vast weer voer voor de critics. En ook de fans zullen blijven eten uit zijn hand. En ik? Ik heb een prima avond gehad met Church Clothes pt III. Wat zou het tof zijn om nog eens een uurtje te chillen met deze controversiële, getalenteerde en openhartige broer. Till we meet again![box type=”custom” color=”#303030″ bg=”#F0F0F0″ radius=”1″]OVER DE AUTEUR:
Matthijs ‘MaddoC’ Hemink is deel van de rapformatie Damascus. Naast het meest recente album ‘Zuivere Koffie’ werd zijn single ‘Draag Me’ onlangs genomineerd voor een Zilveren Duif Award. Eerder was MaddoC presentator van Xnoizz Hiphop. Kijk voor meer info op Damascushiphop.nl[/box]Download ‘Church Clothes 3’ nu via iTunes of stream via Spotify.
3 Comments