Da T.R.U.T.H. zijn derde studioalbum vind ik niet makkelijk om te recenseren. Zijn album heet The Big Picture. Ik had grote verwachtingen, maar helaas voldeed het album er niet aan. Da T.R.U.T.H. levert een goed album af, maar heeft toch een rare bijsmaak. In Ready met J.R. vertelt hij over zijn leven met Christus en hoe hij anderen daarover vertelt. Het idee is leuk, maar het nummer is iets te saai.
De interlude met Kirk Franklin klinkt perfect. Je denkt dat je daarna naar een nummer gaat luisteren dat zo vet is! Helaas is dat niet zo en de track I Am Legend is tekstueel cool, maar het hele nummer doet het gewoon niet. Intermission met Chris Graham gaat over de momenten dat we wachten in ons leven als christen. Een herkenbaar thema. Lost met Tia Pittman is een relax nummer dat vertelt dat we zonder Jezus verloren zouden zijn. Trumpet Blow is voor mij de beste track. Trumpet Blow met Trip Lee die het refrein doet gaat over de terugkomst van Jezus. Dit nummer is zooooo goed.
You Made is een rustige track die over de macht van God gaat. My President is een grote ripp of. Het idee van het nummer snap ik. Hij wil jongeren die Jezus niet kennen en gasten die van hip hop houden laten weten dat Jezus de Koning der koningen is en dat Hij regeert ondanks de omstandigheden. De boodschap is vet, maar het zou gaver zijn geweest als hij een origineel nummer had gemaakt. Ik denk dat gasten hun Ipod direct skippen als ze het refrein horen.
Talk To You is een track die je steeds leuker gaat vinden. Dit nummer is wel origineel en een herkenbaar thema voor christelijke jongeren. Dit is een vrolijk nummer dat je echt happy maakt. De video wordt dit jaar in Londen geschoten. How Long met de Deluge Band is en prachtige track die niet echt past op het album, maar wel een gave verassing is. Suitcase met onder andere Jahaziel als gast is leuk, maar echt niet meer dan dat.
The Big Picture is niet echt BIG, omdat ik denk ik meer had verwacht. Een artiest als Da T.R.U.T.H. zou meer moeten kunnen. Juist nu gospel hip hop steeds beter wordt qua productie en delivery is het jammer dat T.R.U.T.H. een standaard album uitbrengt.
Reageer